วันเสาร์ที่ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2552

ค่าเงินที่ลดลง

ในปัจจุบันมนุษย์ได้เจริญก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์ และเทคโนโลยีไปอย่างมาก เราสามารถเดินทางออกไปนอกโลกได้ สามารถส่งยานอวกาศเดินทางออกไปนอกระบบสุริยะจักรวาลได้ และสามารถใช้เทคโนโลยีในการพัฒนาโลกของเรา โดยสร้างสิ่งที่อำนวยความสะดวกต่างๆ ให้กับมนุษย์ แต่มนุษย์กลับมาความสุขน้อยลง และมีความสับสนวุ่นวายมากขึ้น ถ้าดูจากสถิติของคนที่ต้องการเข้ารับการรักษาเกี่ยวกับจิตใจ จะเห็นว่าน่าวิตกเป็นอย่างยิ่ง เนื่องจากมีจำนวนเพิ่มขึ้นทุกๆ ปี โดยเฉพาะประเทศที่พัฒนาแล้ว เหตุผลที่มนุษย์มีความสับสนวุ่นวายอยู่มาก ก็เพราะมนุษย์ไม่รู้ว่าอะไรคือสิ่งที่มีคุณค่าอย่างแท้จริง ที่จะช่วยให้ตนเองมีความสุข

มนุษย์มักจะบ่นอยู่เสมอว่า “ค่าของเงินมันลดลงอยู่เรื่อยๆ” แต่เมื่อพิจารณากันจริงๆ แล้ว เราจะเห็นว่า มนุษย์ต่างหากที่ลดค่าของตัวเองลง ไม่ใช่ค่าของเงินมันลดลง ในการนำเอาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีมาพัฒนาอุตสาหกรรม ทำให้เราสามารถผลิตสินค้าต่างๆ ได้มากขึ้น ก็จำเป็นที่จะต้องมีการขายมากขึ้น ดังนั้นธุรกิจต่างๆ จึงต้องมีการโฆษณาชวนเชื่อ เพื่อให้ประชาชนมาซื้อสินค้ากันมากขึ้น สมัยนี้ทุกบ้านต้องมีวิทยุ โทรทัศน์ ตู้เย็น รถยนต์ เครื่องปรับอากาศ และของให้อื่นๆ อีกมากมาย ตามหลักเศรษฐกิจ เมื่อความต้องการมากขึ้น ราคาสิ้นค้าก็ต้องสูงขึ้น ค่าของเงินก็ลดลง ดังนั้นเราจะเห็นได้ว่า ค่าของเงินลดลงเพราะมนุษย์มีความต้องการมากขึ้น แต่ถ้ามนุษย์รู้จักกำหนดขอบเขตของความต้องการ และลดความต้องการลงไปบ้าง ก็จะทำให้ความต้องการในตลาดน้อยลง เมื่อสินค้าขายไม่ค่อยได้ ราคาก็ต้องลดลง ค่าของเงินก็เพิ่มขึ้นโดยอัตโนมัติ ดังนั้นจึงเป็นความผิดของมนุษย์ที่ลดค่าของตนเอง โดยการสร้างกิเลสให้มากขึ้น ไม่ใช่เป็นความผิดของเงิน

โลกเราในปัจจุบันนี้ดูเหมือนกับว่ามีความสับสนวุ่นวายมากขึ้นเป็นลำดับ มีสงครามเกิดขึ้นข้างบ้านเราและอีกหลายแหงในโลก มีโจรผู้ร้ายมากขึ้น ความทุกข์ดูเหมือนจะมีมากขึ้นอยู่ตลอดเวลา ท่ามกลางความวุ่นวายนี้ มนุษย์จะหาความสุขได้อย่างไร มนุษย์เกิดความสับสน ไม่รู้ว่าจะหันไปพึ่งใคร หรือจะยึดอะไรที่จะช่วยให้เขามีความสุข มนุษย์จึงหลงทางอยู่ในโลกและไปยึดสิ่งที่ไม่มีคุณค่าต่อความเป็นมนุษย์ เราไปยึดวัตถุสิ่งของต่างๆ โดยคิดว่าสิ่งนั้นๆ จะนำความสุขมาให้ แต่มนุษย์ก็ยังไม่มีความพอใจ เราหลงอยู่ในกิเลส จึงเป็นเรื่องสำคัญอย่างยิ่งที่เราจะต้องหันกลับมาศึกษาในเรื่อง “คุณค่าของความเป็นมนุษย์” อันได้แก่ ความสงบสุข ความรัก ความประพฤติชอบ ความจริง และการไม่เบียดเบียนคนอื่น เพื่อที่จะสร้างความสุขให้กับตัวของเราเอง และให้กับผู้อื่นด้วยพร้อมๆ กัน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น