ชาวบ้านจับลิง

ในอดีต ชาวบ้านมีวิธีการจับลิง โดยการเอาขนมที่ลิงชอบ…ใส่เข้าไปในหม้อซึ่งมีปากแคบๆ ล่อให้ลิงเข้ามาหา และลิงก็จะเอามือล้วงเข้าไปในหม้อ เพื่อที่จะดึงเอาขนมนั้นออกมาก แต่เนื่องจากปากหม้อนั้นแคบมาก ลิงจึงไม่สามารถดึงขนมออกจากหม้อได้ เมื่อถึงเวลานั้นชาวบ้านวิ่งไล่จับลิงทันที ด้วยความตะกละของลิง มันไม่ยอมปล่อยขนมเหล่านั้น จึงต้องวิ่งหนีในสภาพที่ต้องแบกหม้อหนักๆ ไปด้วยจนอ่อนแรง ในที่สุด...ชาวบ้านก็สามารถจับตัวลิงนั้นได้อย่างง่ายดาย

มนุษย์เราก็เหมือนกับลิง มนุษย์ยึดมั่นในวัตถุสิ่งของต่างๆ ในโลกใบนี้ มนุษย์เรายึดมั่นในงานที่เราทำ ยึดมั่นในผลของการกระทำของเรา ผลที่สุดก็คือมนุษย์เราถูกยึดให้ตกต่ำลงไป มีแต่ความสับสนวุ่นวาย มีแต่ความทุกข์

เมื่อเราไปทำงาน เราพบกับปัญหาต่างๆ นานา เมื่อเรากลับบ้านในตอนเย็น แทนที่เราจะทิ้งปัญหาไว้ที่ทำงาน เรากลับเอาปัญหากลับมาบ้านด้วย เราก็ไม่สามารถพักผ่อนที่บ้านได้ แถมเรายังจะหงุดหงิดกับคนในครอบครัวของเราด้วย เมื่อเราจะนอน เราก็ยังแบกปัญหาที่เราเผชิญมาตลอดทั้งวันไว้ในหัวของเรา เราก็นอนหลับยาก เมื่อเราตื่นนอนตอนเช้า เราก็เลยรู้สึกอ่อนเพลียและไม่สดชื่น เพราะเรานอนไม่เต็มที่ หรือไม่ก็อาจจะฝันร้าย แล้วเราก็แบกปัญหากลับไปที่ทำงานของเราอีกครั้ง เราต้องอย่าทำตัวเหมือนกับลิง สิ่งที่เราต้องทำก็คือ ปล่อยวาง แล้วเราจะมีแต่ความอิสระ...อิสระจากความทุกข์...อิสระจากความสับสนวุ่นวายในชีวิต

จงปล่อยวางจากปัญหาและอุปสรรคต่างๆ ขอให้เราทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดที่เราสามารถทำได้ แล้วปล่อยวางเสีย เมื่อเราเลิกงานกลับไปที่บ้าน จงทิ้งทุกอย่างไว้ที่ทำงาน แล้วเราจะสามารถผ่อนคลายและยิ้มได้ที่บ้าน เมื่อเราจะนอน จงปล่อยวางทุกอย่าง แล้วนอนหลับอย่างเป็นสุข เราจะตื่นขึ้นรับวันใหม่ด้วยความสดชื่นและกระปี้กระเปร่า นี่คือเคล็ดลับของความสงบสุข...การปล่อยวาง