รวยหรือจน

มีขอทานผู้หนึ่งเดินขอทานตั้งแต่เช้าไปตามถนน วันหนึ่งเขาโชคไม่ดี ไม่มีใครให้เงินเขาเลย เขาหิวมากจึงตัดสินใจที่จะเข้าไปขอทานที่บ้านเศรษฐีท่านหนึ่ง ซึ่งอยู่ไม่ไกลนัก เพราะเขาได้ข่าวมาว่าเศรษฐีท่านนี้เป็นคนใจดี และไม่เคยปฏิเสธที่จะช่วยเหลือใคร ขอทานผู้นี้จึงตั้งใจจะไปขอเงินสัก 10 บาท จากท่านเศรษฐี พอเดินมาถึงคฤหาสน์ของท่านเศรษฐีและเคาะประตู คนรับใช้ก็ออกมาเปิดประตู และบอกขอทานว่าท่านเศรษฐีกำลังสวดมนต์อยุ่ในห้องพระ แต่ก็ได้เชิญขอทานให้ไปรอพบท่านเศรษฐีที่หน้าห้องพระนั้น...

“เธอรออยู่ตรงนี้นะ เดี๋ยวท่านเศรษฐีสวดมนต์เสร็จ เธอก็บอกกับท่านแล้วกันว่าเธอต้องการอะไร”

ในขณะที่ขอทานกำลังนั่งรออยู่หน้าห้องพระ เขาก็ได้ยินเสียงสวดภาวนาของท่านเศรษฐีว่า...
“ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายจงดลบันดาลให้ข้าฯ มีอำนาจวาสนา ขอให้ข้าฯ ได้มีเงินเพิ่มอีกร้อยล้าน ขอให้มีที่ดินและทรัพย์สมบัติมากขึ้นๆ...”

เมื่อขอทานได้ยินเช่นนั้นจึงตัดสินใจเดินออกจากบ้านไป ท่านเศรษฐีสวดมนต์เสร็จออกมาจากห้องพระพอดี และเห็นว่าขอทานกำลังเดินออกจากบ้านไป เศรษฐีจึงตะโกนถามขอทานว่า...
“ท่านจะไปไหนล่ะ เมื่อท่านมาหาข้าฯ ก็คงจะต้องการอะไรสักอย่าง บอกข้าฯ มาเถอะว่าท่านต้องการอะไร”
ขอทานจึงหันมาแล้วพูดว่า...
“ผมมาที่นี่ก็ตั้งใจจะมาขอเงินจากท่านเศรษฐีเพียง 10 บาท แต่ผมมาแล้วกลับไม่เจอท่านเศรษฐี ตรงกันข้าม ผมกลับเจอขอทานที่ยิ่งใหญ่กว่าผมเสียอีก เพราะท่านกำลังขอทรัพย์สินเงินทองเป็นล้านๆ... ผมไม่เอาเงินจากขอทานด้วยกันหรอกครับ”
เมื่อพูดเสร็จ ขอทานก็เดินออกจากบ้านไป
ความร่ำรวยไม่ได้ขึ้นอยู่กับเงินในกระเป๋าของเรา คนเราถึงจะมีเงินเป็นล้าน แต่ถ้ายังไม่รู้จักพอ ก็ยังคงจนอยู่ร่ำไป แต่ถ้าสมมติว่าเรามีเงิน 100 บาท และมีความพอใจกับสิ่งนั้น เราก็เป็นผู้ร่ำรวยและมีความสุข

ความจนหรือความรวยอยู่ที่ความพอหรือความไม่พอต่างหาก...