ตั้งโปรแกรมจิต

เราคิดอย่างไร เราก็เป็นเช่นนั้น เราคือสิ่งที่เราคิด ขอให้เราดูตัวอย่างเปรียบเทียบจากเครื่องคอมพิวเตอร์อีกครั้ง เมื่อเราต้องการให้เครื่องทำงาน เราต้องใส่โปรแกรมข้อมูลที่ถูกต้องเข้าไป เครื่องคอมพิวเตอร์จึงจะทำงานประสานกับซอฟแวร์ที่เราใส่เข้าไปได้ ในทำนองเดียวกัน ถ้าเราตั้งโปรแกรมในความจำของเรา เราก็จะเริ่มปฏิบัติตามสิ่งที่เราใส่เข้าไปจนเป็นนิสัย ทั้งร่างกายและจิตใจก็จะถูกควบคุมให้เป็นไปตามนั้นโดยอัตโนมัติ

ครั้งหนึ่ง มีแม่คนหนึ่งมักจะอุ้มลูกไปที่ตลาด วันหนึ่งเธอเดินผ่านร้านขายผลไม้ และสังเกตว่าลูกชายมีกล้วยอยู่ในมือ เธอพอใจมากและบอกกับลูกชายว่า...
“ดีแล้วลูก ต่อไปนี้ลูกไม่อดตายแล้ว แม่เห็นแล้วว่าลูกสามารถเลี้ยงดูตัวเองต่อไปในอนาคตได้”
เด็กชายคนนี้เติบโตขึ้น และมักจะไปขโมยของที่ตลาดอยู่เสมอ

หลายปีผ่านไป ตอนนี้เด็กคนนั้นเติบโตขึ้นมาเป็นหนุ่ม วันหนึ่งเขาก็ตัดสินใจไปปล้นธนาคาร เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยพยายามต่อสู้ และก็ถูกเด็กหนุ่มคนนี้ยิงเสียชีวิตไป ต่อมาเข้าก็ถูกตำรวจจับได้ และถูกจับขึ้นศาล เขาถูกตัดสินลงโทษประหารชีวิต ในวันที่เขาจะถูกประหาร เขาขอพบแม่ของเขาเป็นครั้งสุดท้าย ผู้คุมได้อนุญาตให้แม่เข้าพบ
เมื่อแม่มาถึง ชายหนุ่มโกรธมาก และว่าแม่ของเขาเองว่า...
“ถ้าวันนั้นที่แม่พาผมไปตลาด แม่ดุว่าผมไม่ให้ไปลักขโมยใคร ผมก็คงไม่ต้องมีวันนี้หรอก!”

นี่คือบทเรียนที่ยิ่งใหญ่สำหรับเราทุกคน เราควรจะแก้ไขความผิดของเราโดยเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ ถ้าเราปล่อยให้มันเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำอีก ก็เท่ากับว่าเรากำลังตั้งโปรแกรมในจิตใต้สำนึกของเรา แล้วมันไม่ง่ายเลยที่เราจะลบมันออกไป