วันเสาร์ที่ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2552

กบสองตัว

ในชีวิตของเรา ไม่ว่าเราจะทำสิ่งใดก็ตาม เราจะประสบความสำเร็จได้ก็ต่อเมื่อมีความตั้งใจและความเพียรพยายาม แม้จะไม่ได้รับความสำเร็จในตอนแรกๆ จงอย่าท้อแท้หรือยอมแพ้ต่อสิ่งใดง่ายๆ...แต่จงอดทดสู้ต่อไป

ในเย็นวันหนึ่ง มีกบสองตัว ตัวหนึ่งอ้วน อีกตัวหนึ่งผอม ทั้งสองกำลังกระโดดโลดเต้นกันอย่างสนุกสนาน แต่แล้วก็ต้องเผชิญกับเคราะห์ร้ายพลัดตกลงไปในถังนม ทั้งสองได้แต่แหวกว่ายอยู่ไปมา แต่ก็ไม่สามารถกระโดดออกมาไดจนกระทั่งเริ่มเหนื่อยอ่อน กบตัวอ้วนบอกกับตัวผอมว่า... ข้าว่ายต่อไปไม่ไหวแล้วล่ะ ข้าขอยอมแพ้ เพราะข้าเหนื่อยเต็มทนแล้ว ขอยอมตายอยู่ในถังนมนี้แหละ?

แต่กบตัวผอมพูดว่า...
เพื่อน...จงอย่ายอมแพ้ เราพยายามกันต่อไปเถอะ ตราบใดที่ยังมีชีวิตอยู่ ก็ย่อมมีหนทางและความหวังอยู่เสมอนะ

กบตัวอ้วนแหวกว่ายไปมาได้พักเดียว ด้วยความอ่อนแอท้อแท้ใจ จังนมนมในถังตายไป ส่วนกบตัวผอมไม่สิ้นความพยายาม แม้เกือบจะหมดแรงแล้ว แต่ก็ยังไม่ยอมแพ้ แหวกว่ายไปมาอยู่ในถังนมนั้น จนกระทั่งรู้สึกว่ามีอะไรแข็งๆ อยู่ที่ขาหลัง นั่งเป็นเพราะในขณะที่ว่ายอยู่ในถังนมนั้น กบตัวผอมสามารถกวนนมจนกลายเป็นเนยได้

เมื่อมีเนยมาโดนที่ขาหลัง กบตัวผอมได้ใช้กำลังที่เหลืออยู่ทั้งหมดดันเนย และกระโดดออกมาจากถังนมได้ในที่สุด

กบตัวผอมรอดชีวิตมาได้ เพราะความพยายาม
ส่วนกับตัวอ้วนตั้งตาย เพราะขาดความพยายามและความอดทนบทเรียนชีวิตแต่ละบทในหนังสือเล่มนี้ ถูกกลั่นกรองและคัดสรรมาเป็นอย่างดีจากประสบการณ์ จากการศึกษา และการฝึกปฏิบัติมาเป็นเวลานาน การอ่านบทเรียนชีวิตแต่ละบทนั้น เปรียบเสมือนการรับประทานอาหารแต่ละมื้อ ซึ่งเราจะต้องรับประทานอาหารทีละมื้อ อาหารจะต้องถูกย่อยและถูกนำไปใช้ประโยชน์ภายในร่างกายเสียก่อน แล้วจึงค่อยรับประทานอาหารในมื้อต่อไป แต่ถ้าพยายามรับประทานอาหารหลายๆ มื้อติดต่อกัน อาหารนั้นก็จะไม่ได้รับการย่อย ซึ่งจะเป็นการสูญเสียอาหาร โดยไม่เกิดประโยชน์แต่อย่างใด ดังนั้นให้ใช้เวลาว่าของคุณ ไม่ว่าก่อนนอน ตอนเช้า หรือเวลาใดก็ตาม นั่งพักให้สบาย ทำจิตใจให้ผ่อนคลาย แล้วอ่านหนังสือวันละหนึ่งบท เมื่ออ่านแล้วก็ให้ทบทวนทำความเข้าใจบทเรียนให้มากขึ้น และพิจารณาตรึกตรองให้ถ่องแท้ว่า เราจะนำคำสอนในบทเรียนไปใช้ในชีวิตประจำวันได้อย่างไร อย่าอ่านหลายๆ บทในวันเดียวกัน เพราะจะทำให้เราไม่ได้รับประโยชน์ตามจุดมุ่งหมายของบทเรียนนี้อย่างแท้จริง ดร.อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น